Skip to content
-
«Παράγραφος πρώτη, παράγραφος τελευταία»
-
«Απαλά, να μην ξυπνήσει η πεταλούδα»…(“Μια πεταλούδα ήρθε πεταρίζοντας και κάθισε στον ώμο του γαλάζιου της πουκάμισου:μια μικρή άσπρη πεταλούδα με άλικες βούλες”)
-
Δανάη (τα στέφανα)
-
Αθήνα!Η πανέμορφη πόλη
-
Έρως και Ψυχή, no 2
-
Έρως και Ψυχή
-
Το παιδί, το περιστέρι και τα λουλούδια
-
“…εάν οι άνεμοι μες στ’ άδειατα κλαδιά μουγκοφυσούν,σειούνται, σειούνται τα μαυράδια, οπού οι κλώνοι αντικτυπούν…”
-
Στο θερμοκήπιο
-
Με την ακριβή σου ανάμνηση
-
Το περιδέραιο, no 2
-
Το περιδέραιο, no 1
-
Πάλι είχαν βγει δύο φεγγάρια εκείνη τη νύχτα:δύο ημερών μετά την πανσέληνο.Η Αομάμε κρατούσε ένα ποτήρι μπράντι και κοίταξε για ώρα πολλή τα δυο φεγγάρια, το μεγάλο και το μικρό, σα να έβλεπε μια σπαζοκεφαλιά που δεν είχε λύση Να μπορούσε να ρωτήσει το ίδιο το φεγγάρι: “Που βρήκες ξαφνικά το μικρό πράσινο συντρόφι σου? .” Αλλά δε θα της έκανε τη χάρη να απαντήσει
-
Ο κήπος
-
Tο κορίτσι στο θερμοκήπιο
-
Γυναικεία φιγούρα με πλεξίδα
-
“Η φούστα σαν αυλαία που αργοσαλεύει άρχισε ξάφνου ν΄ανεβαίνει αποκαλύπτοντας τα πόδια της σφιχτά ενωμένα.Κι εγώ παραζαλισμένος, μη ξέροντας τι άλλο να κάνω και πως ν΄ αντιδράσω, άρχισα να τα φιλώ” (from “Journey to Rome”, Alberto Moravia)
-
“Πιάνουν φιλία οι πεταλούδες;” “Για να τις κάνεις φίλες σου, πρέπει πρώτα να γίνεις ένα με τη φύση.Να εξαφανίσεις το ανθρώπινο στίγμα σου, να κάθεσαι ήρεμα, να νιώθεις πως είσαι ένα δέντρο ή ένα λουλούδι”
-
“Η Μαίρη -Ανν ήταν κάπως μαζεμένη που τη βρήκα έτσι, αλλά όχι τόσο ντροπαλή , όσο ήμουν εγώ.Η κυρία Ντρίφιλντ μου χαμογέλασε μ΄εκείνο τον παιδικό , κατεργάρικο τρόπο της.Ένιωθε σαν να΄ταν στο σπίτι της…Φορούσε μεγάλο, ψάθινο καπέλο, φορτωμένο με κάθε λογής λουλούδια και φιόγκους” (‘Τσάι και ματαιοδοξία”, Somerset Maugham)
-
“Το φεγγάρι δεν είχε ούτε ατμόσφαιρα ούτε ανέμους. Το κενό του ήταν ο ιδανικός χώρος για να διατηρεί κάποιος τις αναμνήσεις του άθικτες.Κανένας δεν μπορούσε να ξεκλειδώσει την καρδιά του φεγγαριού”
-
«Το βουνό και οι κερασιές-φόρος τιμής»
-
1♀21
-
Ο καθρέφτης
-
Γυναικεία υπόθεση
-
Μύθοι και Ιστορίες Ι
-
Μύθοι και Ιστορίες ΙΙ
-
“Υμνώντας”
-
Μύθοι και ιστορίες
-
Το παιχνίδι
-
Τοπολογία 2
-
Η μνήμη
-
Δὸς ἡμῖν σήμερον
-
Εικαστική Δράση στο Άσυλο Ανιάτων – “Κείνο που με σώζει, κείνο που με τρώει”
-
Άτιτλο
-
Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει, ΙΙ
-
“Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει, Μέρος Β'”
-
Το παιδί και το παιχνίδι
-
Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει, Ι
-
Προσχέδιο – Ο κόκκορας
-
Ο κόκκορας
-
Εικαστική Δράση στο Άσυλο Ανιάτων – Αυτοπροσωπογραφία